Isaac O. Opole, medicinae doctor, doctor philosophiae, est medicus diplomatus, in medicina geriatrica peritus. Plus quam quindecim annos in Centro Medico Universitatis Kansensis, ubi etiam professor est, medicinam exercuit.
Gastrostomia endoscopica percutanea est ratio qua tubus flexibilis ad cibum alendum (tubus PEG appellatus) per parietem abdominalem in stomachum inseritur. Pro aegris qui cibum per se deglutire non possunt, tubuli PEG permittunt nutrimenta, liquores et medicamenta directe in stomachum deferri, ita ut os et oesophagum praeterire non necesse sit ad deglutiendum.
Fistulae alimentariae utiles sunt iis qui propter morbum acutum aut chirurgiam se ipsos alere non possunt, sed satis magnam spem convalescendi habent. Etiam prosunt iis qui deglutire, sive ad tempus sive perpetuo, non possunt, sed tamen normaliter aut prope normaliter funguntur.
Hoc in casu, fistula alimentaria sola via esse potest ad nutritionem et/vel medicamenta necessaria praebenda. Hoc nutritio enteralis appellatur.
Antequam gastrostomiam subeas, medicus tuus scire debebit si morbos chronicos (ut pressionem sanguinis altam) vel allergias habeas et si medicamenta quae accipis. Fortasse necesse erit tibi medicamenta quaedam, ut anticoagulantia vel medicamenta anti-inflammatoria non-steroidea (NSAIDs), intermittere usque ad finem chirurgiae ut periculum haemorrhagiae minuatur.
Octo horis ante operationem neque cibum neque potum edere poteris, et curae faciendae sunt ut aliquis te recipiat et domum vehat.
Si quis edere non potest neque optionem fistulae alimentariae habet, liquores, calories, et nutrimenta ad supervivendum necessaria per venam praeberi possunt. Saepe, calories et nutrimenta in ventriculum vel intestina immittere optima via est qua homines nutrimenta quae corpora eorum ad optimam functionem requirunt obtineant, ergo fistulae alimentariae meliora nutrimenta quam liquores intravenosi praebent.
Ante procedendi rationem insertionis PEG, sedationem intravenosam et anaesthesiam localem circa locum incisionis accipies. Antibiotica intravenosa etiam accipere potes ad infectionem prohibendam.
Deinde medicus tubum flexibilem lucis emittentem, endoscopium appellatum, in guttur tuum immittet, ut tubum ipsum per parietem stomachi ducat. Parva incisio fit ut discus intra et extra foramen abdominis ponatur; hoc foramen stoma appellatur. Pars tubi extra corpus sex ad duodecim uncias longa est.
Post chirurgiam, chirurgus tuus fasciam in loco incisionis ponet. Fortasse dolorem circa aream incisionis post chirurgiam experieris, aut spasmos et molestiam ex flatu. Fortasse etiam aliqua effusio liquidi circa locum incisionis erit. Hi effectus secundarii intra horas 24 ad 48 subsidere debent. Plerumque, fasciam post diem unum vel duos removere potes.
Adsuetudo fistulae alimentariae tempus requirit. Si fistula tibi necessaria est quia deglutire non potes, per os edere neque bibere poteris. (Raro, homines fistulas PEG habentes adhuc per os edere possunt.) Producta ad fistulam alimentariam destinata omnia nutrimenta necessaria praebent.
Cum eo non uteris, tubum ad ventrem tuum taenia medica adfigere potes. Obturamentum vel operculum in extremo tubi impedit ne lac in vestes tuas effundatur.
Postquam regio circa fistulam nutriendi sanata est, cum diaetetico vel nutricionista convenies qui tibi demonstrabit quomodo fistula PEG utaris et nutritionem enteralem incipias. Hic sunt gradus quos sequeris cum fistulis PEG uteris:
Interdum difficile potest esse determinare utrum personam per sondam pascere recte sit faciendum et quae sint rationes ethicae. Exempla harum rerum includunt:
Si tu vel carus tuus graviter aegrotat et per os edere non potest, tubi PEG corpori calorem et nutrimenta vel ad tempus vel etiam perpetuo praebere possunt ad sanandum et florendum.
Tubuli PEG per menses vel annos adhiberi possunt. Si opus est, medicus tuus tubulum facile removere vel reponere potest sine sedativis vel anaestheticis, firma tractione adhibita. Postquam tubus remotus est, foramen in abdomine tuo celeriter clauditur (itaque si casu excidit, medicum tuum statim vocare debes).
Utrum alimentatio per fistulam qualitatem vitae (QoL) meliorem reddat, pendet a causa alimentationis per fistulam et a statu aegroti. Studium anni 2016 centum aegrotos, qui fistulas nutriendi acceperunt, consideravit. Post tres menses, aegroti et/vel curatores interrogati sunt. Auctores concluserunt, quamquam fistulae qualitatem vitae aegrotorum non emendaverunt, eas non deteriorem fecisse.
Tubus notam habebit quae monstrabit ubi aequaliter cum foramine in pariete abdominis esse debeat. Hoc tibi auxilium ferre potest ad confirmandum tubum in loco correcto esse.
Tubum PEG purgare potes aquam calidam per tubum cum syringe perfundendo ante et post pascendum vel medicamentum accipiendum, et extrema linteis desinfectantibus purgando.
Primum, conare tubum, ut solet, ante et post cibum purgare. Si tubus non purgatur aut formula lactis nimis crassa est, obstructio fieri potest. Medicum tuum consule si tubus removeri non potest. Numquam filis vel alio quovis instrumento utere ad tubum aperiendum.
Ad litteras nostras quotidianas de consiliis sanitatis subscribite et quotidie consilia accipe ut vitam quam saluberrimam vivas.
Societas Americana Endoscopiae Gastrointestinalis. Disce de gastrostomia endoscopica percutanea (PEG).
Ojo O, Keaveney E, Wang XH, Feng P. Effectus nutritionis per fistulam enteralis in qualitatem vitae aegrotorum ad valetudinem pertinentis: recensio systematica. nutrients. 2019;11(5). doi: 10.3390/nu11051046
Metheny NA, Hinyard LJ, Mohammed KA. Incidentia sinusitis cum trachea et tubis nasogastricis consociata: database NIS. Am J Crit Care. 2018;27(1):24-31. doi:10.4037/ajcc2018978
Yoon EWT, Yoneda K, Nakamura S, Nishihara K. Gastroieiunostomia endoscopica percutanea (PEG-J): analysis retrospectiva utilitatis eius in nutritione enterali conservanda post infelicem escam gastricam. BMJ Open Gastroenterology. 2016;3(1):e000098corr1.doi: 10.1136/bmjgast-2016-000098
Kurien M, Andrews RE, Tattersall R, et al. Gastrostomia conservatur sed qualitatem vitae aegrotorum et curantium non emendat. Gastroenterologia Clinica et Hepatologia. Iul. 2017;15(7):1047-1054. doi:10.1016/j.cgh.2016.10.032
Tempus publicationis: Die XXVIII mensis Iunii, anno MMXXII